St.-Rochus is de patroonheilige van onze schuttersgilde. Hij wordt afgebeeld als een bedevaarder met een wonde aan het been en dadelijk zal duidelijk worden waarom dat zo is.

Rochus werd geboren omstreeks 1295 in Montpellier als een rijkeluiskindje. Hoewel hij thuis alles had wat zijn hartje begeerde, verkoos hij toch een ander leven te gaan leiden. Op jeugdige leeftijd deed hij al aan boetedoening door zich te geselen en te vasten en trok hij als bedevaarder naar het graf van de apostel Petrus te Rome.

Onderweg belandde hij in een stad die geteisterd werd door de pest. Hij ging er aan de slag als ziekenverpleger. Wonderlijk genoeg verdween de pest en genazen de zieken, meer door zijn geloof dan door de medicijnen van de dokters. Dit gebeurde nog verscheidene malen en uiteindelijk belandde Rochus toch in de stad waar hij moest zijn. Daar aangekomen kon hij zijn ogen echter niet geloven. Er heerste een heftige oorlog en hij werd opgepakt omdat ze hem aanzagen als een spion. Niettegenstaande de vele vernederingen en ontberingen die hij doorstond in de gevangenis, gaf hij nooit prijs wie hij eigenlijk was. Toen hij voor de laatste maal bad voor alle oorlogsslachtoffers en pestlijders was een priester bij hem zo onder de indruk van zijn ijzersterk geloof dat hij later in de stad ging vertellen dat er een heilige gestorven was in de kerkers. Velen kwamen kijken naar de dode en herkenden hun stadsgenoot. Sinds die dag werd St.-Rochus op vele plaatsen in de wereld erkend als helper in oorlogstijd en beschermer tegen besmettelijke ziekten. De schuttersgilde van de Besmer verkoos hem als patroonheilige.